<- CARMINA CATVLLI - LATEIN ->
Carmen 81 - ad Iuventium |
NEMONE in tanto potuit populo esse, Iuuenti, bellus homo, quem tu diligere inciperes. praeterquam iste tuus moribunda ab sede Pisauri hospes inaurata palladior statua, qui tibi nunc cordi est, quem tu praeponere nobis audes, et nescis quod facinus facias? |
Carmen 82 - ad Quintium |
QVINTI, si tibi uis oculos debere Catullum aut aliud si quid carius est oculis, eripere ei noli, multo quod carius illi est oculis seu quid carius est oculis. |
Carmen 83 - ad Lesbiam |
LESBIA mi praesente uiro mala plurima dicit: haec illi fatuo maxima laetitia est. mule, nihil sentis? si nostri oblita taceret, sana esset: nunc quod gannit et obloquitur, non solum meminit, sed, quae multo acrior est res, irata est. hoc est, uritur et loquitur. |
Carmen 84 - ad Arrium |
CHOMMODA dicebat, si quando commoda uellet dicere, et insidias Arrius hinsidias, et tum mirifice sperabat se esse locutum, cum quantum poterat dixerat hinsidias. credo, sic mater, sic liber auunculus eius. sic maternus auus dixerat atque auia. hoc misso in Syriam requierant omnibus aures audibant eadem haec leniter et leuiter, nec sibi postilla metuebant talia uerba, cum subito affertur nuntius horribilis, Ionios fluctus, postquam illuc Arrius isset, iam non Ionios esse sed Hionios. |
Carmen 85 |
ODI et amo. quare id faciam, fortasse requiris. nescio, sed fieri sentio et excrucior. |
Carmen 86 - ad Lesbiam |
QVINTIA formosa est multis. mihi candida, longa, recta est: haec ego sic singula confiteor. totum illud formosa nego: nam nulla uenustas, nulla in tam magno est corpore mica salis. Lesbia formosa est, quae cum pulcerrima tota est, tum omnibus una omnis surripuit Veneres. |
Carmen 87 - ad Lesbiam |
NVLLA potest mulier tantum se dicere amatam uere, quantum a me Lesbia amata mea est. nulla fides ullo fuit umquam foedere tanta, quanta in amore tuo ex parte reperta mea est. |
Carmen 88 - ad Gellium |
VID facit is, Gelli, qui cum matre atque sorore prurit, et abiectis peruigilat tunicis? quid facit is, patruum qui non sinit esse maritum? ecquid scis quantum suscipiat sceleris? suscipit, o Gelli, quantum non ultima Tethys nec genitor Nympharum abluit Oceanus: nam nihil est quicquam sceleris, quo prodeat ultra, non si demisso se ipse uoret capite. |
Carmen 89 - ad Gellium |
GELLIVS est tenuis: quid ni? cui tam bona mater tamque ualens uiuat tamque uenusta soror tamque bonus patruus tamque omnia plena puellis cognatis, quare is desinat esse macer? qui ut nihil attingat, nisi quod fas tangere non est, quantumuis quare sit macer inuenies. |
Carmen 90 - ad Gellium |
NASCATVR magus ex Gelli matrisque nefando coniugio et discat Persicum aruspicium: nam magus ex matre et gnato gignatur oportet, si uera est Persarum impia religio, gratus ut accepto ueneretur carmine diuos omentum in flamma pingue liquefaciens. |
Carmen 91 - ad Gellium |
NON ideo, Gelli, sperabam te mihi fidum in misero hoc nostro, hoc perdito amore fore, quod te cognossem bene constantemue putarem aut posse a turpi mentem inhibere probro; sed neque quod matrem nec germanam esse uidebam hanc tibi, cuius me magnus edebat amor. et quamuis tecum multo coniungerer usu, non satis id causae credideram esse tibi. tu satis id duxti: tantum tibi gaudium in omni culpa est, in quacumque est aliquid sceleris. |
Carmen 92 - ad Lesbiam |
LESBIA mi dicit semper male nec tacet umquam de me: Lesbia me dispeream nisi amat. quo signo? quia sunt totidem mea: deprecor illam assidue, uerum dispeream nisi amo. |
Carmen 93 - ad Gaium Iulium Caesarem |
NIL nimium studeo, Caesar, tibi uelle placere, nec scire utrum sis albus an ater homo. |
Carmen 94 - ad Mentulam |
MENTVLA moechatur. Moechatur mentula? Certe. Hoc est quod dicunt: ipsa olera olla legit. |
Carmen 95 - ad Gaium Heluium Cinnam |
ZMYRNA mei Cinnae nonam post denique messem quam coepta est nonamque edita post hiemem, milia cum interea quingenta Hortensius uno * * * * * * * * Zmyrna cauas Satrachi penitus mittetur ad undas, Zmyrnam cana diu saecula peruoluent. at Volusi annales Paduam morientur ad ipsam et laxas scombris saepe dabunt tunicas. |
Carmen 95b |
PARVA mei mihi sint cordi monimenta ..., at populus tumido gaudeat Antimacho. |
Carmen 96 - ad Gaium Licinium Caluum |
SI quicquam mutis gratum acceptumque sepulcris accidere a nostro, Calue, dolore potest, quo desiderio ueteres renouamus amores atque olim missas flemus amicitias, certe non tanto mors immatura dolori est Quintiliae, quantum gaudet amore tuo. |
Carmen 97 - ad Aemilium |
NON (ita me di ament) quicquam referre putaui, utrumne os an culum olfacerem Aemilio. nilo mundius hoc, nihiloque immundius illud, uerum etiam culus mundior et melior: nam sine dentibus est. hic dentis sesquipedalis, gingiuas uero ploxeni habet ueteris, praeterea rictum qualem diffissus in aestu meientis mulae cunnus habere solet. hic futuit multas et se facit esse uenustum, et non pistrino traditur atque asino? quem siqua attingit, non illam posse putemus aegroti culum lingere carnificis? |
Carmen 98 - ad Victium |
IN te, si in quemquam, dici pote, putide Victi, id quod uerbosis dicitur et fatuis. ista cum lingua, si usus ueniat tibi, possis culos et crepidas lingere carpatinas. si nos omnino uis omnes perdere, Victi, hiscas: omnino quod cupis efficies. |
Carmen 99 - ad Iuventium |
SVRRIPVI tibi, dum ludis, mellite Iuuenti, suauiolum dulci dulcius ambrosia. uerum id non impune tuli: namque amplius horam suffixum in summa me memini esse cruce, dum tibi me purgo nec possum fletibus ullis tantillum uestrae demere saeuitiae. nam simul id factum est, multis diluta labella guttis abstersisti omnibus articulis, ne quicquam nostro contractum ex ore maneret, tamquam commictae spurca saliua lupae. praeterea infesto miserum me tradere amori non cessasti omnique excruciare modo, ut mi ex ambrosia mutatum iam foret illud suauiolum tristi tristius elleboro. quam quoniam poenam misero proponis amori, numquam iam posthac basia surripiam. |
Carmen 100 - ad Marcum Caelium furum |
CAELIVS Aufillenum et Quintius Aufillenam flos Veronensum depereunt iuuenum, hic fratrem, ille sororem. hoc est, quod dicitur, illud fraternum uere dulce sodalicium. cui faueam potius? Caeli, tibi: nam tua nobis perspecta ex igni est unica amicitia, cum uesana meas torreret flamma medullas. sis felix, Caeli, sis in amore potens. |